“Yeis, mani-i her kemaldir. Yeis, ümmetlerin, milletlerin seretan (kanser) dedikleri bir hastalıktır. İnsanları öldüren yeistir, dirilten emeldir.” Daha bunlar gibi Risale-i Nur tefsirlerinde belirtilen çok ifadeler vardır ki, kendimize gelmemize vesiledir.
Ehl-i himmet ve hizmet adamlarını faaliyetten alıkoyan, âdeta elini kolunu bağlayan en büyük mânilerin başında gelen yeis hastalığı, semtimizden kovulması gereken ilk düşmandır.
“Hayat, bir hareket ve faaliyettir. Şevk ise matiyyesidir (bineğidir). İşte himmetiniz şevke binip, mübareze-i hayat meydanına çıktığınız vakit, en evvel düşman-ı şedit olan yeis karşısına gelir. Himmetin ayağına vurur, atından düşürttürür. Siz o düşmana karşı ‘Lataknetu (ümidinizi kesmeyin)’ kılıcını istimal ediniz.”ifadeleriyle yeisin başının kesilmesinin çaresini söyleyen Bediüzzaman, tedavi yolunu da gösteriyor.
Allah’ın rahmetinden ümit kesmemek ve istikbale zafer ümidiyle bakıp ona göre çalışmak gerekirken, kendine ait tebliğ vazifesinde ihmalde bulunan ve Allah’a ait olan millete hidayet vermek vazifesine karışıp, arzu ettiği neticeleri göremeyen ve morali bozulan insanlar, yeis hastalığına kapılırlar ve hizmet edecek mecali kendilerinde bulamazlar.
Bediüzzaman diyor: “Hatta bu yeis ile, başkasının lâkaytlığını ve fiturunu, kendi tembelliğine özür zanneder. “Neme lazım.”der. “Herkes benim gibi berbattır.”diye şehamet-i imaniyeyi terk edip, hizmet-i İslâmiyeyi yapmıyor.” “Yeis en dehşetli bir hastalıktır ki, kemalâta mâni ve ‘Kulum Beni nasıl tanır ve Bana hüsn-ü zan ederse, ona öyle muamele ederim’ hakikatine muhaliftir. Korkakların, aşağıların ve âcizlerin şe’nidir, bahaneleridir. Şehamet-i İslâmiyenin şe’ni değildir.”
Evet, en dehşetli bir hastalık olarak âlem-i İslâmın kalbine giren ve mânen insanı öldürüp hareketsiz hale getiren yeisin başını ‘Lâ taknetu’ kılıcı ile başını parçalayıp “Bir şey bütünüyle elde edilmezse, bütün bütün elden kaçırılmaz.” hadisinin hakikati ile belini kırmanın zamanıdır.
asyanur.info samicebeci.net
