Kâinatın Efendisi Sevgili Peygamberimizin (asm) hem ilmine hem ameline vâris olan Bediüzzaman, ilim noktasında erişilmez bir zirvede olduğu gibi, amel cihetinde de erişilmez bir yapıya sahipti. Akşam namazından ertesi gün öğle namazına kadar yanına kimseyi kabul etmeyen üstad, evrat ve ezkârıyla meşgul olur, Cenabı Hakla baş başa kalırdı.
Merhum Tahiri Mutlu Ağabeyden dinlediğim bir hatırada, kendisi gece saat ikide kalkıp, Üstad için gerekli hazırlıkları yaptığını, Bediüzzaman da saat üçte kalkıp, güneş doğduktan bir müddet sonraya kadar dört beş saat evradlarıyla meşgul olduğunu anlatmıştı. Yaz kış değişmeyen bu adetini, bir ömür boyu devam ettiren Bediüzzaman’ın eserlerindeki tesirin ve kendisiyle görüşenleri derhal etkisi altına almasının sırrı anlaşılıyordu. Mıknatıs gibi bir câzibeye sahip olan Bediüzzaman’dan, onunla görüşenler ayrılmak istemiyor, göremeyenler ise her şeyi göze alarak ona koşuyordu.
Devletin her türlü baskıyı kullanarak halkı ondan uzaklaştırmak istemesine rağmen, milletin elektriklenmiş gibi, asrımızı ve gelen istikbali kucaklayan son müceddide ve son çağın manevi sahibine koşmasının altında yatan sebeplerin başında, ilmiyle beraber, yüksek bir velâyete sahip oluşu vardı.
Talebelerini de çift kanatlı olarak yetiştirmek isteyen Bediüzzaman, onlara Büyük Cevşen dediğimiz evrad mecmuasını yadigâr bırakmıştı. Kur’an-ı Kerim’in okunması başta olarak, Risale-i Nur’ların, Büyük Cevşen’in de düzenli okunması, manevi bataryalarımızı teşkil ediyordu. Yıllarca bu kaynakların ihmal edilmemesi sonucu büyük hizmetler ortaya konmuştur. Bundan sonra da manen veya maddeten daha büyük hizmetlerin teşekkülüne vesile olacaklardır. Çünkü Kur’an’ın, Risale-i Nur’ların ve Büyük Cevşen’in her gün düzenli okunması, Rahmet-i İlâhiyenin ve İnayet-i Rabbaniyenin üstümüze tecelli etmesinin en önemli vasıtalarıdır. Bunların ihmal edilmesi, manevi bataryalarımızın boşalmasına sebeptir. Böyle bir durumdan, Allah hepimizi korusun, âmin.
asyanur.info samicebeci.net (YouTube-Sami Cebeci videoları)
