“Ey insanlar! Rabbinizden korkun! Çünkü kıyamet vaktinin depremi pek müthiş bir şeydir. Onu gördüğünüz gün, her bir emzikli kadın emzirdiğini unutur, her bir hamile kadın çocuğunu düşürür. İnsanları da sarhoşlar gibi görürsün, halbuki onlar sarhoş değillerdir; lâkin Allah’ın azabı pek şiddetlidir.” (Hac Suresi: 1-2)
Kıyametle kâinatın harap oluşunu, Kur’an ayetlerinden meal olarak Bediüzzaman Hazretleri şöyle anlatır: “Şu dünyanın sekeratını, âyât-ı Kur’aniyenin işaret ettiği surette tahayyül etmek istersen, bak: Şu kâinatın eczaları dakik, ulvi bir nizamla birbirine bağlanmış, hafi, nazik, lâtif bir rabıta ile tutunmuş ve o derece bir intizam içindedir ki, ecram-ı ulviyeden tek bir cisim, ‘Kün’ emrine veya ‘Mihverinden çık!’hitabına mazhar olunca şu dünya sekerata başlar. Yıldızlar çarpışacak, ecramlar dalgalanacak, nihayetsiz feza-i âlemde, milyonlar gülleleri, küreler gibi büyük topların müthiş sedaları gibi vaveylaya başlar. Birbirine çarpışarak, kıvılcımlar saçarak, dağlar uçarak, denizler yanarak, yeryüzü düzlenecek. İşte, şu mevt ve sekerat ile, Kadir-i Ezeli kâinatı çalkalar, kâinatı tasfiye edip Cehennem ve Cehennemin maddeleri bir tarafa, Cennet ve Cennetin mevadd-ı münasibeleri bir tarafa çekilir; âlem-i âhiret tezahür eder.” (Sözler s. 865)
Kıyamet kopmasıyla, dünya ile birlikte bütün kâinat harap olur. “Gök yarıldığı zaman, yıldızlar saçıldığı zaman, denizler kaynayıp birbirine karıştığı zaman, kabirlerin altı üstüne getirildiği zaman.”(İnfitar Suresi 1-2-3-4)gibi ayetler, her şeyin harap edileceğini haber vermektedir.
Kıyametin dehşetini, dünya gözüyle kâfirler görür. Bu dehşetli manzarayı görmemek için, müminlerin ruhları bir parça önceden alınır. Kıyamet kâfirlerin başında patlar. Ancak ölmüş olan bütün ruhlar da bu dehşetten payını alır. Kimisi elem ve acılar duyarak, kimisi hayretler içinde, kimisi de müjdeli bir şekilde etkilenir. Bediüzzaman, bunun böyle olacağı beyan eder.
Cenab-ı Hak, ölüm ötesindeki bütün tabakalarda halimizi güzel eylesin, inşaallah.
www.asyanur.info
