(Dünden devam)
Osmanlı Evi’nin karşısındaki Muradiye’de ise, Fatih’in annesi, babası, eşi, kardeşi Cem Sultan ve daha niceleri medfundu. Bir zamanlar dünyaya sığmayan o cihangir insanlar, küçücük mekânlara sığmışlardı. Ne kadar ibret verici bir tablo!. Dünyanın fâniliğini ve insanoğlunun onda sadece gelip geçici bir misafir olduğunu bizzat gösteren bir manzara.
Fakat, üzücü olan tarafı ise, memleketimizin her köşesinden ve hariç ülkelerden her gün binlerce turistin ziyaret ettiği bu mekânlarda yatan ecdadımızın türbelerinin, çoğunun harap ve bakımsız bir halde olmaları cidden içimizi acıttı. Cihan devleti kurmuş bir ecdadın bıraktığı topraklar üzerinde hayat süren ve onun mirasını yiyen bir neslin, atalarına göstereceği saygı ve hürmet böyle mi olmalıydı? Heyhat!!!
Pazar günü Uludağ’dayız. Ehl-i dünyanın sefa sürdüğü ve ruha kasvet veren otellerini şöyle bir gördükten sonra geriye dönüyor ve piknik yapılan Sarı Yayla’da namaz, ders ve etrafı tefekkür için teleferik programlarıyla günü değerlendirip, Allah’ın kudret ve azametini gösteren çam ormanlarının arasından şehre iniyoruz. Kültür Park’ta Zeki Müren’in yaptırdığı camide akşam namazını kılıp, öğrenci kardeşleri kalacakları dershanelere yolcu ediyoruz.
Pazartesi günü, Yıldırım Beyazıt’ın yaptırdığı 20 kubbeli, 3165 metrekarelik alana yayılmış Ulu Cami’de öğle namazını kılıp, Yeşil Türbe ve camiyi ziyaretten sonra geriye dönüş başlıyor.
İlk gittiğimiz Cumartesi akşamı umumi derslerine katıldığımız Bursalı dostlarımızın ne kadar şanslı olduğunu düşünerek ve buram buram tarih ve ecdat kokan şehri gerilerde bırakarak, medrese-i seyyare olan otobüsümüzle dersler ve sorulu- cevaplı Nur hakikatlerinin müzakeresini yaparak nihayet Ankara’ya döndük.
Evet, müfritâne irtibatın ve seyahatleri bile hizmete vesile yapmanın heyecanı ve sevinciyle üç gün süren gezi, ruh dünyamızda, maddi baharın yanında manevi bir baharın inkişafına da vesile oldu, elhamdülillah.
asyanur.info samicebeci.net (YouTube-Sami Cebeci videoları)
