“İnsanlar helâk olur, ancak bilenler kurtulur. Bilenler de helâk olur, ancak bildiklerini yaşayanlar kurtulur. Bildiklerini yaşayanlar da helâk olur, ancak ihlâslı olanlar kurtulur. İhlâslı olanlar da, her an onu kaybetmek tehlikesiyle karşı karşıyadırlar.”hadis-i şerifi, bilgi sahibi olmanın, âlim sıfatına sahip olmanın ve ihlâsını koruyabilmenin ne kadar önemli olduğunu nazara vermektedir.
“Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?”ayet-i kerimesi de bu mânâları teyit etmektedir. Âlim olmanın avantajları olduğu kadar dezavantajları da vardır. Bildiklerini insanlara anlatmayan ve ilmi ile mezara giden âlimlerin ağızlarına ateşten gem vurulacağı, hadis-i şeriflerde haber verilmektedir.
Bu hakikatleri çok iyi bilen geçmiş ecdadımız ve İslâm ümmetinin âlimleri, Türkçe, Arapça, Farsça gibi muhtelif dillerde milyonlarca dînî, ilmî ve fennî kitaplar telif etmişlerdir. Bütün bu eserlerde asıl maksat, Allah’ın rızası ve insanlığa faydalı olmaktır.
Ancak, Sünnet-i Peygamberiyi (asm) ve Sahabe mesleğini esas alan Ehl-i Sünnet vel Cemaat âlimlerinin, hadd-i vasat olan istikametli yoluna mukabil, fırak-ı dâlle diye tabir edilen ve hak yolun istikametini kaybederek ifrat ve tefrite düşen sapık fırkaların vücuda gelmesine engel olunamamıştır.
İtikatta veya muamelat ve ibadette Ehl-i Sünnetten ayrılan bu fırkalar, Mutezile, Cebriye, Kaderiye, Mürcie, Müncie ve Ehl-i Şia gibi isimlerle anılmaktadır. “Benim ümmetim 73 fırkaya ayrılacak, yalnız birisi kurtulacaktır.”hadis-i şerifiyle, vukuundan önce bu fırkalara işaret eden Allah Resulü (asm), tehlikeli bir noktayı haber vermektedir.
İbn-i Teymiye, İbn-i Kayyım-el Cevzi gibi dehşetli dâhilerin cerbezeli fikirlerine kapılan ve hadisat-ı zamaniye vesilesiyle, Vehhabilik ve Melâmiliğin bir nev’ine zemin hazırlamak tarzında, bazı ruhsat-ı şer’iyeyi perde yapıp eserler yazan zamane hocaları, hadis-i şeriflerdeki tehditleri nazar-ı dikkate almalıdırlar. Allah, onların verdikleri ve verecekleri zararlardan milletimizi muhafaza etsin, âmin.
asyanur.info
