Değerli kardeşim Abdil Yıldırım veya Mikail Yaprak gibi şair değilim. Ancak Bediüzzaman’ın şiir yazamayıp deneme yaptığı gibi, bu gün ben de düzensiz de olsa bir şiir yazayım dedim. Bakalım ne çıkacak?
Rahmet yüklü bulutlar sararken çevremizi.
Sicim sicim yağan yağmurlar ıslatır bizi.
Sararmış, buruşmuş nebatat tebessüm eder.
Lisan-ı halleriyle Allah’ı tesbih eder.
Hayvanat âlemi kuraklıktan kurtulur.
Nebatatla beraber rahmete hoşnut olur.
Yağmurlar sel olur derelere karışır.
Dereler ve nehirler denizlere ulaşır.
Denizler buharlaşır semada bulut olur.
Bulutlar ağlaşır yerde sevinç, umut olur.
Bu bir devr-i âlemdir ki, Allah koymuş kanunu.
Mümin olan her insan, Allah’tan bilir onu.
İnkâr ehlinin kalbi mühürlü hem gözü kör.
İman ve şükür ne büyük nimet, ibret al gör.
Aciz bir kulum ben hep hamd ederim Rabbime.
Niyazım Allah’a, hidayet versin herkese.
