Ülkemizin önemli bir gerçeği olan cemaatlerin bünyesinde, zamanla bir takım çözülmeler olabilir. Bunun bir sebebi, hâriçten yapılan derin ellerin müdahalesi olduğu gibi, bir diğer sebebi de dâhilidir. Bu da çeşitli şeyhlerin, hocaların ve ağabeylerin hâkimiyet ve liderliğinde hizmetlerini yürütme alışkanlığının devam etmesidir. Birçok zaaflarla mâlül fertlerin arasını açmak veya sen-ben kavgasını körüklemekle çözülmeyi hızlandırmak mümkündür.
Halbuki, Kur’an’ın emrettiği şura ve hakiki bir meşveret sistemine dayanan cemaatlerin bünyeleri daha sağlam ve dağılmaktan uzaktır. Çünkü, temayüz etmiş fertlerin hâkimiyeti söz konusu değil ki, arkasına bir kısım insanları taksın ve sürükleyip götürsün.
Bu hakikate binaen, umumi meşveretten en alttaki mahalli meşveretlere kadar, birbiriyle meşveretler zinciriyle bağlanmış, mütecanis ve mütesanit bir bünyeye kavuşan cemaatler, kazandığı bu kıymettar neticenin değerini bilmelidir.
Şahıs yerine, şahs-ı manevinin hâkimiyetinde ve meşvereti esas alarak, ihlâs, sadâkat ve tesanüt sıfatlarına tam sahip olan dâvâ adamları ne kadar az da olsalar, mânen bir ordu kadar kuvvetli ve kıymetli sayılırlar.
Bu itibarla en önemli hakikat, meşvereti hâkim kılmak, sistemi işletmek ve cemaatin şahs-ı manevi havuzunda erime bahtiyarlığına erişmektir. İşte o zaman, tam bir birlik ve ittifak içinde hizmetler arkadan gelecektir.
asyanur.info samicebeci.net
