Ruhun varlıklar âlemini gören bir baş gözü olduğu gibi, eşyanın hakikatini keşfeden ve ibretle Allah adına tefekkür eden bir de kalp gözü vardır. Buna basiret denilir. Basiretten yoksun olan bir kalp manen kördür. “Basar masnuatı (sanatlı varlıkları) görüp de, basiret Sanii (Sanatkârı) görmezse, çok garip ve pek çirkin düşer. Çünkü o halde, Saniin manen, kalben görünmemesi ya basiretin yokluğundan veya kalp gözünün kör olmasındandır. Veya pek dar olduğundan, meseleyi azametinden kavrayamadığındandır veya bir hızlandır, zarardır.”diyen Bediüzzaman Hazretleri, gerçeği göremeyen manevi körlerin, körlük sebebini nazara vermektedir. Yoksa Allah’ın inkârı, gözün gördüğü bütün varlıklar âlemini inkâr etmekten daha çirkin bir inkârcılıktır.
Evet, Kalp gözü açık olan insanlar basiretli insanlardır. Onlar her şeye Allah hesabına bakarlar. Kâinatı ve olayları bir kitap gibi okur, Allah’ın kudret ve azametini daha iyi anlarlar. Her şeyin arka yüzünü de görebilen hassas insanlardır. Röntgen ışınları gibi, her şeyin içini dışını keşfederler. Onları yanıltmak kolay olmaz. Onun için Sevgili Peygamberimiz (asm) “Müminin ferasetinden korkunuz. Zira o, Allah’ın nuruyla bakar.”buyurmuştur. Mümin, geçici olarak aldatılsa bile bu devam etmez. Aldatmaya ise asla tenezzül etmez. Bediüzzaman’ın “Biz ki, hakiki Müslümanız. Aldanırız fakat aldatmayız. Bir hayat için yalana tenezzül etmeyiz.”demesi çok anlamlıdır. Cenab-ı Hak, cümlemizi kalp gözü açık ve basiretli mümin kullarına dahil etsin, inşaallah.
asyanur.info
