Kardeşinin nefsini kendine tercih etmek olan bir düstur için, Hafız Ali Ağabeyle ilgili bir olayı Bediüzzaman anlatıyor: “Kendisine rakip olabilecek diğer kardeşi için ona dedim:’Onun yazısı daha güzel. O senden daha çok hizmet eder.’ Bu sözüme bedel o hiç kıskanmadı. Hatta kardeşinin üstünlüğü ile telezzüz ve iftihar etti. Onun kalbine dikkat ettim, riya yoktu. İnşaallah bu âli his, bu havâlide büyük hizmet görecek.”
İşte, Asr-ı Saadet misali bir şeref ve ibret tablosu. O günün çok zor şartlarında hizmet eden o kahraman insanlar, Bediüzzaman’ı gayet iyi anlamışlar ve eserlerdeki düsturları aralarında yaşamışlar ve istikbal insanlarına örnek olmuşlardır.
Eğer, bir hizmet mahallindeki fedakâr insanlar aralarında bu düsturları yaşamıyorlarsa, Allah’ın rahmetini celp edemediklerinden fâsit bir daire içinde kalıp, hizmetteki inkişafı sağlayamadıkları gibi, tam tersine mâni bile olabilirler. Çünkü, birbirini hazmedemeyen insanlar müspet hareket edemezler. Onun için, herkesin istidat ve kabiliyetine göre iş bölümü yapıp, birbirinin meziyetleri ve bazı cihetlerdeki üstünlükleri ile iftihar edip, kendisininmiş gibi memnun olarak, iman hizmeti lâyık olduğu yükseklere çıkarılmalıdır.
İman ve Kur’an hizmetinin lokomotifi hükmünde olan meşveret heyetlerinin öncülüğünde gerçekleştirilecek ve iş bölümü çerçevesinde ortak havuza dökülecek olan bu sevaplar, herkesin amel defterlerine kaydedilecektir. Bu ise, cihan saltanatından daha değerli bir neticedir.
asyanur.info samicebeci.net (YouTube-Sami Cebeci videoları)
