İman ve inkârın, hidayet ve dalâletin kıran kırana mücadele ettiği dehşetli bir zamanda yaşıyoruz.
Sefahatin, haram keyif ve eğlencelerin insanları tiryaki edip esir aldığı böylesine tehlikeli bir asırda, parlak bir güneş gibi doğarak, Kur’an nurlarını âleme neşreden Risale-i Nur eserlerine, ehl-i iman ile beraber bütün insanlığın da ihtiyacı var.
İman hakikatlerini aklî, ilmî ve mantıkî delillerle ispat ve izah eden bu eserlere ve bu kudsî dâvâya gönül verenlere çok büyük vazifeler düşüyor.
Diğer insanlardan çok farklı ve kabiliyetli yönlerimiz olmadığı halde, böylesine önemli bir hizmette istihdam ediliyor olmamız, hem sevap hem de mes’uliyet noktasında ayrıcalıklı bir durumda olduğumuzu gösteriyor.
“Bizler gayet az ve zayıf ve fakir ve kuvvetsiz olduğumuz halde; gayet ağır ve büyük ve umumi ve kutsî bir vazife-i imaniye ve hizmet-i Kur’aniye omzumuza ihsan-ı İlâhi tarafından konulmuş. Elbette herkesten ziyade bütün kuvvetimizle ihlâsı kazanmaya mecbur ve mükellefiz.”tespitini yapan Bediüzzaman Hazretlerinin bu hatırlatmaları çok anlamlıdır.
Genç nesillerin cazibedar fitne ateşlerinin içine çekildiği ve onların da kelebekler gibi ateşin üzerine yuvarlandığı bir zamanda, geleceğimizi kurtarmak ve yarınlarımızı milletçe garantiye almak için, ihlâs ve istikamet dairesinde planlı, programlı, projeli ve geleceği kucaklayan hizmetler üretmemiz kaçınılmaz bir mecburiyet olarak görünüyor.
Gençleri manen kurtaracak hizmetlerin ise, her zaman meşveret ve komisyonların birinci gündem maddesi yapılması gerekiyor. Zira gençliği olmayan cemaatlerin ve milletlerin geleceği olmaz.
asyanur.info
