Etrafımızdaki bazı insanlarla konuştuğumuz zaman, hep hayattan ve geçimden şikâyet ettiklerini ve memnun olmadıklarını görürüz. Halbuki, çoğunun evi, arabası ve sair mal varlıkları vardır. Ama şükür ve kanaat noksanlığı, o nimetleri göze göstermez.
Bediüzzaman’a talebelerinden biri gelir ve derd-i maişet yüzünden Risale-i Nur hizmetinde çalışamadığını söyler. Üstat da “Risale-i Nur’a çalışmadığın için mâişetin (geçimin) zorlaştı. Çok emarelerle kat’i kanaatimiz gelmiş ve biz şahidiz ki, biz Risale-i Nur’a çalıştıkça ve onun hizmetinde bulundukça, o günkü hizmetimizin derecesine göre mâişetimizde bereket, işlerimizde kolaylık ve kalbimizde rahatlık görüyoruz.”diye mukabele eder. Nur hizmetinde çalışan herkes bu farkı dikkat etse görecektir. Onun için geçim derdine de, Nurla mukabele ile hizmette kusur etmemeli ve tembelliğe düşmemelidir.
Bununla birlikte, bu güzel neticeler hizmetimize sebep ve asıl maksat olmamalıdır ki, ihlâs kaybolmasın. Zaten o niyetle hizmet edilse, belki o neticeleri görmek mümkün olmayabilir. Zira, ibadet gibi, iman hizmetinin dahi asıl sebebi Allah’ın rızası olmalıdır. Bilmeliyiz ki, “Her şakirdin (Nur Talebesinin) vazifesi, yalnız kendi imanını kurtarmak değil, belki başkasının imanlarını muhafaza etmeye mükelleftir. O da, hizmete ciddi devam ile olur.”
Bu itibarla, ne geçim derdi, ne servet, ne makam ve ne de sair şeyler Nur Talebelerini hizmetten alıkoymamalı, tam tersine iman hizmetine sahip çıkmak için vesile ve vasıta olmalıdır.
asyanur.info samicebeci.net (YouTube-Sami Cebeci videoları)
