Osmanlı ülkesini bir baştan öbür başa karış karış dolaşan asrın imamı merhum Bediüzzaman’ın, Anadolu insanının en beğenilen misafirperverlik hasletine rağmen, kimsede misafir kalmaması çok dikkat çekicidir.
Niçin bu âdete muhalif hareket ettiği sorulduğunda, harcırahları misafirlikten elini çektirmemiş olan memurlara yol gösterdiğini, hem de millet içinde gezenler keyif için mi, yoksa hizmet için mi olduğuna bir ölçü göstermek istediğini beyan etmiştir.
Evet, her hali, her tavrı garip olan Bediüzzaman’ın, yaptığı her şeyde mutlaka bir hikmet, bir ibret bulmak mümkündür. Onlardan ders alıp tatbik etmek de bize düşmektedir. Buna binaen en yakın hizmetkârlarından merhum Zübeyir Gündüzalp Ağabey, hizmet dışı dünyevi bir mesele için Ankara’ya geldiği zaman otelde kalması ve neden dershanede kalmadığı sorulduğunda “Kardeşim! Bu sefer hizmet amaçlı gelmedim, onun için otelde kalıyorum.”demesi ne kadar anlamlıdır!
Misafirliklerde dikkat edilmesi gereken önemli noktalar olduğu malûmdur. Meselâ, haremlik ve selâmlık usulüne uyulması gibi. Ama, bunlardan en önemlisi ise, zaman mefhumuna riayet edilmesidir. Ev sahibi nezaketen bir şey söylemeyebilir. Hatta “Biraz daha kalsaydınız.”gibi sözler âdettendir. Fakat herkesin ertesi gün kendine göre programı, işi gücü var. Milleti uykusuz bırakacak, özellikle sabah namazını tehlikeye sokacak vaziyetler uygun değildir. Her şeyi tadında bırakmak en iyisidir. Haddini aşan sohbetler, bal kaymak da olsa bıkkınlık verir.
Hülâsa, her şeyde ifrat ve tefritten ziyade orta olanı esastır. Zaten hadis-i şerife göre işlerin vasat olanı makbuldür. Bu çerçevede misafirlik de, sohbetler de vasat olmalı ve haddi aşmamalıdır.
asyanur.info samicebeci.net (YouTube-Sami Cebeci videoları)
